About goldsmith!

ခ်န္းခ်န္းတို့မိသားစုက ခ်န္းခ်န္းလူရယ္လို့ျဖစ္လာကတည္းက ခ်ိဳ့ခ်ိဳ့ငဲ့ငဲ့ ျဖစ္တည္လာခဲ့တာပါ.....
ခ်န္းခ်န္းရဲ့ ဖခင္ဟာ ပညာတတ္ပင္မဟုတ္ေသာ္ျငား မယား ႏွင့္သားသမီးႏွင့္ တို့ကို သူတတ္ႏိုင္သမွ်ရိုးသားစြာ သမာအာဇီ၀ အလုပ္ကေလးမ်ားျဖင့္ ရွာေဖြေကြ်းေမြး ပညာသင္ေပးခဲ့ပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းသိမွီသေလာက္ ဆြယ္တာစက္ရံုတစ္ရံုမွာ အခစား၀န္ထမ္းအျဖစ္လည္း လုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ ၀က္သားတုတ္ထိုးလည္းေရာင္းခဲ့ဖူးပါတယ္.. ၊ဆိုက္ကားလည္းနင္းခဲ့ပါတယ္၊ စကားျပန္အျဖစ္လည္းလုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္..၊ ဘာသာစကားတစ္ခုကိုအိမ္လိုက္သင္တာကိုလည္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္... မိဘာေက်းဇူးဆိုတာကို ခ်န္းခ်န္းတို့ ေမာင္ႏွမေတြသူမ်ားတကာထက္ပိုျပီးသိနားလည္ေအာင္ ေလာကဓံက သင္ေပးခဲ့တာပါ... ခ်န္းခ်န္းကလည္း မိသားစုအတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးမျဖစ္ရေလေအာင္ လုပ္ႏိုင္သမွ်ကို လုပ္ကိုင္ဖို့ ငယ္ငယ္တည္းက အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့ တဲ့သူတစ္ေယာက္ေပါ့.. သတင္းစာပို့သမားလည္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္ (အယ္ဒီဇင္ကိုအားက်လို့မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္၀မ္းနာကိုယ္သာသိတာေၾကာင့္ပါ... )ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ရဲ့ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြကစလို့ ခ်န္းခ်န္းေန့စား ေဆးသုတ္သမားဘ၀ကို ခံယူခဲ့ပါတယ္... ၉ တန္း ၁၀ တန္းထိပါပဲ... ၁၀ တန္းစာေမးပြဲ မျပီးခင္မွာ ပန္းတိမ္ ဖိုတစ္ခုနဲ့သိကြ်မ္းခြင့္ရခဲ့ျပီး စာေမးပြဲျပီးတဲ့အခါ ပန္းတိမ္ပညာကို သင္ယူဖို့ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္.. အဲ့ဒိဆရာကလည္း ၁ ႏွစ္ကာလ လြန္ေျမာက္ရင္ တတ္ကြ်မ္းႏိုင္ျပီး စတင္ ၀င္ေငြရရိွႏိုင္မယ္ ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခုေၾကာင့္ပါ... စာေမးပြဲအျပီးေနာက္တေန့မွာပဲ စတင္ ပညာသင္ယူခဲ့ပါတယ္.. မနက္အိပ္ယာထ မ်က္ႏွာသစ္ျပီးခ်ိန္ကစလို့ ည၁၀ နာရီ အိပ္ခ်ိန္ေရာက္မွပဲ အိမ္ျပန္ျပီး အဲ့လိုပညာဆည္းပူးခဲ့ေပမယ္ အဲ့ဒိ ဆရာနဲ့ခ်န္းခ်န္းကံမပါခဲ့ပါ၀ူး ပညာစသင္ျပီး ၂ ပတ္ေလာက္မွာ ခ်န္းခ်န္းကို ၃ ႏွစ္သင္ယူရမယ္လို့ေျပာခဲ့တာေၾကာင့္( အစက ၁ နွစ္လို့ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္ ) ခ်န္းခ်န္းေဆးပဲျပန္သုတ္ေနခဲ့ပါေတာ့တယ္.... ေနာက္ျပီး အဲ့ဒိဆရာရဲ့ စကားေတြကို နာက်ည္းစိတ္နဲ့ ၁ ႏွစ္မျပည့္ခင္ ပန္းတိမ္ ပညာရွင္ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ သံဓိဌာန္ကိုလည္း ခ်ခဲ့မိပါတယ္.. ၁၉၉၇ မွာပါ... ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ့ ခ်န္းခ်န္းရဲ့ အင္မတန္ခင္မင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကတဆင့္ ေရႊပန္းတိမ္ဖိုတစ္ခုနဲ့ ဆက္သြယ္မိပါတယ္.. ပညာသင္ကာလကို ၁ ႏွစ္သတ္မွတ္ထားျပီး ကံမေကာင္းစြာပဲပညာသင္ေၾကးကို (ေရႊတမတ္သား ) လို့ သတ္မွတ္ထားပါတယ္... ခ်န္းခ်န္း ၁၇ ႏွစ္သားမွာ ေရႊတမတ္သားျပည့္ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာနဲ့ေခါင္းကိုက္ခဲ့ရဖူးပါတယ္... ေဆးသုတ္တဲ့ အလုပ္က အဲ့ဒိအခ်ိန္မွာ ခ်န္းခ်န္း တရက္ ၁၂၀ စားျဖစ္ေနပါျပီ (စလုပ္စဥ္က ၈၀ က်ပ္) ေရႊတမတ္သားကို အဲ့ဒိအခ်ိန္က ၁၂၀၀၀ ပါ.. ရက္၁၀၀ စာပါ.. ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒိေလာက္ ပံုေသတြက္လို့မရႏိုင္ပါ၀ူး.. ေနာက္ျပီးခ်န္းခ်န္းက တကိုယ္ေကာင္းဆန္ျပီး ပညာသင္စရိတ္စုေနရင္ ခ်န္းခ်န္းေမေမအတြက္အိမ္စရိတ္ကို ဘယ္ကေနေပးရမလဲလို့လည္းစဥ္းစားရပါတယ္... (ခ်န္းခ်န္းဖခင္က နယ္ကို စကားျပန္အျဖစ္လိုက္သြားပါတယ္) ခ်န္းခ်န္းေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ခ်န္းခ်န္းဖခင္ရဲ့ နင္းသူမဲ့ေနတဲ့ ဆိုက္ကားနဲ့ ေရႊတမတ္သား ဖိုးနဲ့ အိမ္စရိတ္ကိုရွာဖို့ ပါပဲ.... ခ်န္းခ်န္းဆံုးျဖတ္ခ်က္မွန္ခဲ့တယ္လို့ပဲယေန့ထိယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္....(သမာအာဇီ၀အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈကို ခ်န္းခ်န္းမရွက္ေၾကာက္ခဲ့တာ တခုအတြက္ မိဘေတြရဲ့ေက်းဇူးကို အစဥ္ေအာက္ေမ့ရပါတယ္ ) ခ်န္းခ်န္းအိမ္စရိတ္တရက္ ၂၀၀ ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ (ေဆးသုတ္စဥ္က ၁၂၀) ပညာသင္စရိတ္တရက္ ၁၀၀ စုႏိုင္ခဲ့ပါတယ္... ၃ လေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ခ်န္းခ်န္းစုမိခဲ့တဲ့ ေငြေလး တစ္ေသာင္းကို ကိုင္လို့ ဆရာသမားေတြဆီကို လက္ခံပါမယ့္အေၾကာင္းနဲ့ သြားေရာက္အပ္ႏွံခဲ့ပါတယ္.. ခ်န္းခ်န္းက ငယ္ေသးတာေၾကာင့္ မိဘေခၚလာျပီးအပ္ခိုင္းဖို့ ေျပာတာေၾကာင့္ခ်န္းခ်န္းေမေမကို ျပန္ေခၚရပါေသးတယ္ .. ခ်န္းခ်န္းအေမကေတာ့ ဘုမသိဘမသိနဲ့ လိုက္လံအပ္ႏွံေပးခဲ့ပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းအတြက္ကေတာ့ မေမ့ႏိုင္စရာေန့ရက္ေတြပါပဲ....

ဆက္လက္တင္ျပပါမည္....