လက္ခစား ပညာရွင္ပန္းတိမ္သမား ေတြရဲ့ လုပ္အားခ ဟာ အေလ့်ာတြက္လို့ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ေရႊေလာကကသံုးႏႈန္းပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းတို့ကိုလည္း လက္ခစား လို့ေခၚပါတယ္.. တကယ္ကေတာ့ ခ်န္းခ်န္းတို့ရတာက အေလ်ာ့တြက္ပါ.. ခ်န္းခ်န္းတို့ လည္း အခ်င္းခ်င္း အေလ်ာ့စား လို့ပဲေခၚပါတယ္.. အေလ်ာ့တြက္ဆိုကေတာ့ ဒီဆြဲၾကိဳးတကံုးလုပ္ဖို့အတြက္ တရား၀င္ ၃ ေရြးေလ်ာ့မယ္လို့ ေရႊေလာက ကသတ္မွတ္ထားျပီးသားပါ... အဲ့ဒါကို တကယ္လုပ္တဲ့ ပညာရွင္ရဲ့ ေစ့စပ္က်ြမ္းက်င္မႈေၾကာင့္ ၁ ေရြးပဲေလ်ာ့မယ္ဆို က်န္တဲ့ေရႊ၂ ေရြးကို သူရပါမယ္... အဲ့ဒိလိုအေလ်ာ့နဲႏိုင္သမွ်နဲႏိုင္ဖို့ ပညာသင္ကာလမွာ တည္းက ခ်န္းခ်န္း တို့ စနစ္တက်အေလ့အက်င့္ရယူရပါတယ္... မဟုတ္ရင္ ကိုယ္က လုပ္လိုက္ အိတ္ထဲကစိုက္လိုက္နဲ့ ရံႈးဖို့ပဲမ်ားပါတယ္..
ဂေဟကိစၥကို ခ်န္းခ်န္းေရွ့ပိုစ္မွာေျပာခဲ့ပါတယ္.. ဒီအထည္အတြက္ ခ်န္းခ်န္းတို့ကိုသတ္မွတ္ေပးထားတာက ၃ ေရြးဆိုပါစို့.. အဲ့ဒိအထည္လုပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ခ်န္းခ်န္း က စပ္ခဲ ၁ ရြးသံုးခဲ့မယ္ဆိုရင္ ခ်န္းခ်န္းဘက္မွာ ေလ်ာ့ခြင့္ ၄ ေရြး ရိွမွာပါ..(မေလ်ာ့၀ူးဆိုရင္ေတာ့ ရခြင့္ေပါ့ ခင္ဗ်ာ) အဲ့ဒိ စပ္ခဲတေရြးကိုေတာ့ ပန္းတိမ္အေခၚအရစပ္ခဲတိုးတယ္လို့သံုးႏႈန္းပါတယ္... ပံုမွန္ဆိုရင္ေတာ့ အေလ်ာ့စား တေယာက္အေနနဲ့ အေလ်ာ့တြက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွေလ်ာ့ေလ့မရိွပါ၀ူး... သိပ္မေစ့စပ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ေလ်ာ့ တာက ၁ ေရြးထက္ပိုေလ့မရိွပါ၀ူး... ဒါကိုေတာင္မသမာတဲ့ တခ်ိဳ့ ပန္းတိမ္သမားေတြေၾကာင့္ ပန္းတိမ္သမားေရႊခိုးတယ္ (စပ္ခဲလိုတာထက္ပိုသံုးျခင္း) ေတြျဖစ္လာတာပါ.. လူဆိုတာ ေလာကီသားေပမို့ ေလာဘေနာက္လိုက္မိရင္ ျဖစ္ေလ့ရိွတဲ့ကိစၥပါပဲ... ပန္းတိမ္သမားေတြအတြက္ မိမိကြ်မ္းက်င္တဲ့ ပညာအေလ်ာက္ စပ္ခဲကို ေသေသသပ္သပ္ အသံုးျပဳျပီး အက်ိဳးအျမတ္မ်ားေစတာမ်ိဳးက fair ျဖစ္ေပမယ့္.. မိမိအက်ိဳးအျမတ္ရဖို့တခုတည္းအတြက္ စားသံုးသူ ေတြနစ္နာတာမ်ိဳးက်ေတာ့ မfair ပါ၀ူး... ပံုမွတ္ေရႊဆိုင္ေတြက ၾကိဳးတကံုးေတြအတြက္ ၆ ေ၇ြးအေလ့်တြက္သတ္မွတ္တယ္ဆိုရင္ ပန္းတိမ္ဖိုကို အေလ်ာ့တြက္ ၅ ေရြးနဲ့ အလုပ္အပ္ပါတယ္... ပန္းတိမ္ဖိုရွင္က အေလ်ာ့စားကို ၃ ေရြးနဲ့ ျပန္လည္ အလုပ္ အပ္ႏ့ွ့လုပ္ကိုင္ေစပါတယ္... ဒီလိုနည္းနဲ့ ျမန္မာ ပန္းတိမ္ေလာက ရပ္တည္ေနတာပါပဲ...(ပန္းတိမ္သမားကလည္း အနဲေလးေတာ့ စပ္ခဲ ၁ ေရြးေလာက္တိုးေအာင္ ၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေလ့ရိွပါတယ္.. ဟိဟိ. ) ဒီျဖစ္စဥ္ကို စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ဘယ္သူနစ္နာလဲဆိုေတာ့ ဒီအထည္ကို ၀ယ္မယ့္ စားသံုးသူပါပဲ.. တရား၀င္ ၆ေရြးေပးျပီး အထည္ကို ၀ယ္ယူပါတယ္... ေရႊဆိုင္ေတြရဲ့ထံုးစံအရ လက္ခကိုလည္း ၅၀၀ ၊ ၁၀၀၀ေလာက္အပိုေပးရပါမယ္.. ဒီၾကားထဲ အထည္ထဲမွာရိွေနတဲ့ စပ္ခဲေၾကာင့္ သူေပးလိုက္ရတာက ၇ ေရြး + လို့ေျပာလို့ရႏိုင္ပါတယ္...
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ေရႊကိုတန္ဖိုးထား ၀တ္ဆင္မႈေၾကာင့္ ဒီျဖစ္စဥ္ကေတာ့ တည္ျမဲေနအံုးမွာပါပဲ.....
(ေရႊသမားေတြေတာ့ ခ်န္းခ်န္းကို ထုေထာင္းခ်င္ေနၾကေတာ့မွာပဲ..... :D)
ခ်န္းခ်န္းလုပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ ေရႊပန္းတိမ္ (ၾကိဳးလိုင္း) ဟာ အင္မတန္မွ ပံုေသဆန္လွပါတယ္...
အရင္ဆံုး ဖိုရွင္ဆီကေန အလုပ္ လက္ခံယူရပါတယ္... ဖိုရွင္က ၁ က်ပ္သား ၾကိဳးတကံုးအတြက္ ေရႊတက်ပ္နဲ့ အပိုေရႊ ၂ ပဲေလာက္ေပးေလ့ရိွပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းတို့က ပိုတဲ့ ေရႊ၂ ပဲကို အစိုက္ေရႊလို့ေခၚပါတယ္... ရလာတဲ့ေရႊတုံးေလးကို မည္သည့္ၾကိဳးပဲလုပ္လုပ္ အရင္ဆံုးနန္းၾကိတ္ရပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းပညာသင္ခဲ့တဲ့ ဖိုမွာ ေတာ့ နန္းကို ေမာ္တာသံုးတဲ့ စက္နဲ့ေရာ လက္နဲ့ပ ါလွည့္ၾကိတ္ႏိုင္ဖို့ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္... ၾကိဳး ဖိုတစ္ဖိုအတြက္ နန္းၾကိတ္စက္က အခရာျဖစ္ပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းပညာသင္စက တူကို သံုးျပီး နန္းထုခဲ့တာကစခဲ့ရပါတယ္... စက္ကိုသံုးတဲ့အတြက္ ျမန္ဆန္သက္သာပါတယ္... ရာလာတဲ့ နန္းေခ်ာင္းကို ကာဗိုက္နန္းျပင္ေတြသံုးျပီးနန္းဆြဲရပါတယ္... မိမိလုပ္မယ္ၾကိဳးေပၚမွာမူတည္ျပီး အရွည္ကို ဆံုးျဖတ္ဆြဲရပါတယ္.. တကယ္လို့ အပြၾကိဳးလုပ္မွာဆိုရင္ေတာ့ နန္းကို အျပားၾကိတ္ ပိုက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ျပီး မွသတ္မွတ္ေပျဖစ္ေအာင္ နန္းဆြဲရမွာပါ... ပန္းတိမ္လုပ္သက္ရလာမွ အပြၾကိဳးအတြက္ ပိုက္ကို မီးစာတိုက္ ( ပိုက္ရဲ့ ရင္ဆက္ေၾကာင္းကို မီးေပးျပီး ဆက္ပစ္တာပါ ) ရတာ အဆင္ေျပေလ့ရိွပါတယ္... မီးစာတိုက္ဖို့အတြက္ ပန္းတိမ္သမားကို ဖားဖိုကထြက္လာတဲ့ ေလရဲ့ ျပင္းအားနဲ့ မီးေဂါက္က ထြက္လာမယ့္ မီးကို ထိန္းသိမ္းခ်ိန္ဆႏိုင္ရပါတယ္... နန္းဆြဲျပီးျပီဆိုရင္ေတာ့ မိမိလုပ္မဲ့ ၾကိဳးေပၚမူတည္ျပီး နန္းပတ္တိုင္ေရြးျပီး နန္းပတ္ရပါတယ္... ပတ္ျပီးသား နန္းကြင္းေလးေတြဟာ ေရႊစပရင္ေလးနဲ့ တူေနမွာျဖစ္ပါတယ္..ျပီးရင္ ဂေဟစပ္ရပါတယ္.... ဒီဟာက ပန္းတိမ္သမားေတြအတြက္ စားကြက္ျဖစ္ပါတယ္... ပန္းတိမ္သမားေရႊခိုးတယ္ဆိုတာ ဒီဂေဟကိစၥကို တင္စားေျပာတာပါ.. ေရႊကို ေရႊနဲ့ ျပန္ျပီးဂေဟေဆာ္ရင္း မီးေပးေနတုန္းမွာ ဂေဟေရာမိမိလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ အထည္ေရာ ေပ်ာ္သြားႏိုင္တာေၾကာင ့္ ဂေဟကို ေရႊထက္အနဲငယ္အေပ်ာ္ျမန္ဖို့ လုပ္ရပါတယ္.. အဲ့ဒါအတြက္ စပ္ခဲကိုသံုးပါတယ္... စပ္ခဲဆိုတာက ေဘာ္သန့္နဲ့ ေၾကးနီကို ဆတူစပ္ထားတဲ့ သတၱဳစပ္ပါ..ပံုမွန္စပ္ေလ့ရိွတဲ့ ဂေဟအခ်ိဳးက စပ္ခဲ တေရြးကို ေရႊ ၃ ေရြးနဲ့ စပ္တာပါ... ခ်န္းခ်န္းတိုက 0ne three လို့ေခၚပါတယ္.. တကယ္လို့ ပူးၾကိဳးဆိုရင္ ေတာ့ သူထက္နဲနဲ ေရႊပိုထည့္ျပီးစပ္ရပါတယ္.. ဥပမာ ပူးၾကိဳး အတြက္ ကြင္းေဆာ္ေနတုန္းကို စပ္ခဲတေရြး ေရႊ၆ ေရြးစပ္တဲ့ ဂေဟ အျမင့္နဲ့ေဆာ္ျပီး ပူးတာကို ကို ခုနက ၀မ္းသရီး (ဂေဟအနိမ့္) နဲ့ပူးျခင္းျဖင့္ လုပ္ကိုင္ရတာလြယ္ကူေစမွာျဖစ္ပါတယ္ . ျပီးရင္း ကြင္းခ်ိတ္ျပီး ဂေဟေဆာ္ရပါတယ္... ....ပံုမွန္ၾကိဳးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အားလံုးေဆာ္ျပီးရင္ အလိမ္ျဖည္ျပိးတူလိုက္ေပးရပါတယ္... ျပီးရင္း ထိပ္တံုး (ၾကိဳးအနားသပ္) ခတ္ျပီး ထိပ္ကြင္းကို ေဆာ္ရပါတယ္.. ျပီးရင္ တံဇဥ္းလိုက္ ေကာ္ပတ္စား ျခင္းစတဲ့ အေခ်ာကိုင္တဲ့အဆင့္ပါ... အားလံုးျပီးရင္ ဂိ်တ္ရိုက္ရပါတယ္.. ေရႊနန္းေၾကာင္းေလးကို ႏွစ္ဖတ္ရႈးျဖစ္ေအာင္ ေပေပၚတင္ျပီး တူနဲ့ ရိုက္ရတာပါ.. ျပီးရင္ ဂိ်တ္ေကြးရပါတယ္.. ပံုမွန္ဟန္းခ်ိန္းေတြအတြက္ " လ" ပံုေကြးျပီး ဆြဲၾကိဳးအတြက္ ဏၾကီးပံုေကြးရပါတယ္.... ျပီးရင္ေတာ့ အေရာင္တင္ျပီးအထည္အပ္ယံုပါပဲ....
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
ခ်န္းခ်န္း(mg mine)
ဟိုစဥ္က ခ်န္းခ်န္းကို ႏိွပ္စက္ခဲ့တဲ့ ေလာကဓံဆိုတာကို ခုေနျပန္ေအာက္ေမ့ရင္ ခ်န္းခ်န္းကို အျမင့္ေရာက္ေအာင္တြန္းတင္ေပးခဲ့တာပါလားလို့ ထင္ေယာင္မိပါတယ္... (တြန္းတင္တာျဖစ္လို့ နဲနဲပါးပါးနာက်င္တာမ်ိဳးလည္းရိွမွာေပါ့) ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာပါတယ္ ခါးလြန္းလွပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းနင္းတဲ့ဆိုက္ကားကို စီးေနရင္း ကေလးအေမတေယာက္က သူ့ကေလး ၄၊ ၅ ႏွစ္အရြယ္ကို ပညာမတတ္ရင္ ဒီကိုကိုလို ပင္ပင္ပန္းပန္း ဆိုက္ကားနင္းရလိမ့္မယ္လို့ဆံုးမတာကို လက္ခံခဲ့ရဖူးပါတယ္... အဲ့ဒိအသံေတြကိုခုထိၾကားေနရတုန္းပါ.. ခ်န္းခ်န္းပတ္၀န္းက်င္ကလည္း ဆိုကၠားသမားသား ဆိုကၠားသမားျဖစ္တာ မဆန္းပါ၀ူး ဆိုတာမ်ိဳးေတြ လည္း ေျပာၾကပါတယ္... ဟုတ္ပါတယ္ ဆိုကၠားသမားသား အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသားျဖစ္လာတာ ၊ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္သြားတာမ်ိဳး လုပ္ျပခ်င္ခဲ့ပါတယ္... ခ်ီးမြန္း ၇ ရက္ ကဲ့ရဲ့ ၇ ရက္လို့ ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ့ပဲ တြန္းတင္သမွ်ကို ခံယူခဲ့ရတာပါ..... မွတ္မွတ္ရရ ပန္းတိမ္ပညာသင္ယူေနရင္းပဲ ခ်န္းခ်န္းတို့ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္း ထြက္လာပါတဲ့... ခ်န္းခ်န္း မွာလည္း ပ်ံသန္းေနတဲ့ အေရာင္စံုေလးေတြနဲ့ပါ... ခ်န္းခ်န္းဆိုက္ကားနဲ့က်ဴရွင္အသြားကုိစီးခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသူေလးတေယာက္က ထူးထူးျခားျခား ခ်န္းခ်န္းကို ဂုဏ္ထူးဘယ္ႏွဘာသာပါလဲလို့ ေမးခဲ့ပါတယ္... အံ့ျသ၀မ္းနဲဖြယ္ပါပဲ ခ်န္းခ်န္းသူ့ကို မသိေပမယ့္ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာလည္း ညီ ညီမငယ္ေတြက ခ်န္းခ်န္းတို့ေရွ့ကသြားသူေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတာပါလား ေပါ့..... ခ်န္းခ်န္းေရႊပန္းတိမ္ပညာသင္ယူေနစဥ္အတြင္းမွာ ေျခသုတ္ပုဆိုး ေျမြဆြယ္က်ိဳး ဆိုတဲ့စကားနဲ့.. ပညာရွာပမာသူဖုန္းစား ဆိုတာတဲ့စကားကို လက္ေတြ့လိုက္နာခဲ့ပါတယ္... ေန့ဘက္ပညာသင္ ညဘက္ ဆိုက္ကားနင္းရင္း ေနာက္ေန့ လမ္းစရိတ္နဲ့ အသံုးစရိတ္ အိမ္စရိတ္ရွာ ခဲ့တာ အေလ်ာ့တြက္မခြဲခင္အထိပါပဲ... ၁ ႏွစ္နီးပါးေပါ့..... ခ်န္ခ်န္းတို့ ဖိုက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပညာသင္ကာလ ၁ ႏွစ္ဆိုတာဟာ ခ်န္းခ်န္းအတြက္က်မွေျပာင္းခဲ့ရပါတယ္... ခ်န္းခ်န္း ၈ လေလာက္မွာ အေလ်ာ့တြက္ရခဲ့ပါတယ္.. လက္ခစားအခ်င္းခ်င္း မခံခ်င္ေအာင္ေျပာဆိုၾကတဲ့စကားေတြက ခ်န္းခ်န္းလက္ခရဖို့ ျဖစ္ေစခဲ့တာပါ.. " ပညာသင္ေလာက္မွ မတတ္ရင္ ပညာသင္ပဲ ဆက္လုပ္ " ဆိုတဲ့စကားေလးက ခ်န္းခ်န္းပညာသင္သားဘ၀ က ရရိွခဲ့တဲ့ ဆုလဘ္ေလးပါပဲ... ခ်န္းခ်န္းပထမဆံုးရခဲ့တဲ့ အေလ်ာ့တြက္နဲ့ ခ်န္းခ်န္းရဲ့ ဆရာႏွစ္ေယာက္နဲ့ မိဘေတြကို ကန္ေတာ့ႏိုင္ခဲ့ေန့ကစလို့ ခ်န္းခ်န္းဆိုကၠားသမားဘ၀ကို တခန္းရပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္......
ဆက္လက္တင္ျပပါမည္....
ခ်န္းခ်န္းတို့မိသားစုက ခ်န္းခ်န္းလူရယ္လို့ျဖစ္လာကတည္းက ခ်ိဳ့ခ်ိဳ့ငဲ့ငဲ့ ျဖစ္တည္လာခဲ့တာပါ.....
ခ်န္းခ်န္းရဲ့ ဖခင္ဟာ ပညာတတ္ပင္မဟုတ္ေသာ္ျငား မယား ႏွင့္သားသမီးႏွင့္ တို့ကို သူတတ္ႏိုင္သမွ်ရိုးသားစြာ သမာအာဇီ၀ အလုပ္ကေလးမ်ားျဖင့္ ရွာေဖြေကြ်းေမြး ပညာသင္ေပးခဲ့ပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းသိမွီသေလာက္ ဆြယ္တာစက္ရံုတစ္ရံုမွာ အခစား၀န္ထမ္းအျဖစ္လည္း လုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ ၀က္သားတုတ္ထိုးလည္းေရာင္းခဲ့ဖူးပါတယ္.. ၊ဆိုက္ကားလည္းနင္းခဲ့ပါတယ္၊ စကားျပန္အျဖစ္လည္းလုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္..၊ ဘာသာစကားတစ္ခုကိုအိမ္လိုက္သင္တာကိုလည္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္... မိဘာေက်းဇူးဆိုတာကို ခ်န္းခ်န္းတို့ ေမာင္ႏွမေတြသူမ်ားတကာထက္ပိုျပီးသိနားလည္ေအာင္ ေလာကဓံက သင္ေပးခဲ့တာပါ... ခ်န္းခ်န္းကလည္း မိသားစုအတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးမျဖစ္ရေလေအာင္ လုပ္ႏိုင္သမွ်ကို လုပ္ကိုင္ဖို့ ငယ္ငယ္တည္းက အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့ တဲ့သူတစ္ေယာက္ေပါ့.. သတင္းစာပို့သမားလည္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္ (အယ္ဒီဇင္ကိုအားက်လို့မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္၀မ္းနာကိုယ္သာသိတာေၾကာင့္ပါ... )ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ရဲ့ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြကစလို့ ခ်န္းခ်န္းေန့စား ေဆးသုတ္သမားဘ၀ကို ခံယူခဲ့ပါတယ္... ၉ တန္း ၁၀ တန္းထိပါပဲ... ၁၀ တန္းစာေမးပြဲ မျပီးခင္မွာ ပန္းတိမ္ ဖိုတစ္ခုနဲ့သိကြ်မ္းခြင့္ရခဲ့ျပီး စာေမးပြဲျပီးတဲ့အခါ ပန္းတိမ္ပညာကို သင္ယူဖို့ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္.. အဲ့ဒိဆရာကလည္း ၁ ႏွစ္ကာလ လြန္ေျမာက္ရင္ တတ္ကြ်မ္းႏိုင္ျပီး စတင္ ၀င္ေငြရရိွႏိုင္မယ္ ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခုေၾကာင့္ပါ... စာေမးပြဲအျပီးေနာက္တေန့မွာပဲ စတင္ ပညာသင္ယူခဲ့ပါတယ္.. မနက္အိပ္ယာထ မ်က္ႏွာသစ္ျပီးခ်ိန္ကစလို့ ည၁၀ နာရီ အိပ္ခ်ိန္ေရာက္မွပဲ အိမ္ျပန္ျပီး အဲ့လိုပညာဆည္းပူးခဲ့ေပမယ္ အဲ့ဒိ ဆရာနဲ့ခ်န္းခ်န္းကံမပါခဲ့ပါ၀ူး ပညာစသင္ျပီး ၂ ပတ္ေလာက္မွာ ခ်န္းခ်န္းကို ၃ ႏွစ္သင္ယူရမယ္လို့ေျပာခဲ့တာေၾကာင့္( အစက ၁ နွစ္လို့ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္ ) ခ်န္းခ်န္းေဆးပဲျပန္သုတ္ေနခဲ့ပါေတာ့တယ္.... ေနာက္ျပီး အဲ့ဒိဆရာရဲ့ စကားေတြကို နာက်ည္းစိတ္နဲ့ ၁ ႏွစ္မျပည့္ခင္ ပန္းတိမ္ ပညာရွင္ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ သံဓိဌာန္ကိုလည္း ခ်ခဲ့မိပါတယ္.. ၁၉၉၇ မွာပါ... ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ့ ခ်န္းခ်န္းရဲ့ အင္မတန္ခင္မင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကတဆင့္ ေရႊပန္းတိမ္ဖိုတစ္ခုနဲ့ ဆက္သြယ္မိပါတယ္.. ပညာသင္ကာလကို ၁ ႏွစ္သတ္မွတ္ထားျပီး ကံမေကာင္းစြာပဲပညာသင္ေၾကးကို (ေရႊတမတ္သား ) လို့ သတ္မွတ္ထားပါတယ္... ခ်န္းခ်န္း ၁၇ ႏွစ္သားမွာ ေရႊတမတ္သားျပည့္ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာနဲ့ေခါင္းကိုက္ခဲ့ရဖူးပါတယ္... ေဆးသုတ္တဲ့ အလုပ္က အဲ့ဒိအခ်ိန္မွာ ခ်န္းခ်န္း တရက္ ၁၂၀ စားျဖစ္ေနပါျပီ (စလုပ္စဥ္က ၈၀ က်ပ္) ေရႊတမတ္သားကို အဲ့ဒိအခ်ိန္က ၁၂၀၀၀ ပါ.. ရက္၁၀၀ စာပါ.. ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒိေလာက္ ပံုေသတြက္လို့မရႏိုင္ပါ၀ူး.. ေနာက္ျပီးခ်န္းခ်န္းက တကိုယ္ေကာင္းဆန္ျပီး ပညာသင္စရိတ္စုေနရင္ ခ်န္းခ်န္းေမေမအတြက္အိမ္စရိတ္ကို ဘယ္ကေနေပးရမလဲလို့လည္းစဥ္းစားရပါတယ္... (ခ်န္းခ်န္းဖခင္က နယ္ကို စကားျပန္အျဖစ္လိုက္သြားပါတယ္) ခ်န္းခ်န္းေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ခ်န္းခ်န္းဖခင္ရဲ့ နင္းသူမဲ့ေနတဲ့ ဆိုက္ကားနဲ့ ေရႊတမတ္သား ဖိုးနဲ့ အိမ္စရိတ္ကိုရွာဖို့ ပါပဲ.... ခ်န္းခ်န္းဆံုးျဖတ္ခ်က္မွန္ခဲ့တယ္လို့ပဲယေန့ထိယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္....(သမာအာဇီ၀အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈကို ခ်န္းခ်န္းမရွက္ေၾကာက္ခဲ့တာ တခုအတြက္ မိဘေတြရဲ့ေက်းဇူးကို အစဥ္ေအာက္ေမ့ရပါတယ္ ) ခ်န္းခ်န္းအိမ္စရိတ္တရက္ ၂၀၀ ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ (ေဆးသုတ္စဥ္က ၁၂၀) ပညာသင္စရိတ္တရက္ ၁၀၀ စုႏိုင္ခဲ့ပါတယ္... ၃ လေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ခ်န္းခ်န္းစုမိခဲ့တဲ့ ေငြေလး တစ္ေသာင္းကို ကိုင္လို့ ဆရာသမားေတြဆီကို လက္ခံပါမယ့္အေၾကာင္းနဲ့ သြားေရာက္အပ္ႏွံခဲ့ပါတယ္.. ခ်န္းခ်န္းက ငယ္ေသးတာေၾကာင့္ မိဘေခၚလာျပီးအပ္ခိုင္းဖို့ ေျပာတာေၾကာင့္ခ်န္းခ်န္းေမေမကို ျပန္ေခၚရပါေသးတယ္ .. ခ်န္းခ်န္းအေမကေတာ့ ဘုမသိဘမသိနဲ့ လိုက္လံအပ္ႏွံေပးခဲ့ပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းအတြက္ကေတာ့ မေမ့ႏိုင္စရာေန့ရက္ေတြပါပဲ....
ဆက္လက္တင္ျပပါမည္....
ခ်န္းခ်န္း အသက္ ၁၉ ႏွစ္မွာ အသစ္ေျပာင္းခဲ့တဲ့ ေရႊပန္းတိမ္ အသစ္က လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြနဲ့ ဘုရားဖူး ခရီးထြက္ခဲ့စဥ္က ေပါ့.....
အဲ့ဒိ ဖိုအသစ္ကို ခ်န္းခ်န္း 1999 တန္ေဆာင္တိုင္ဘုရားပြဲမွာစတင္ေျပာင္းေရႊ့ခဲ့တာပါ... အင္တာဗ်ဴး သံုးၾကိမ္ ေျဖျပီး အဲ့ဒိအလုပ္မွာလုပ္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္... အဲ့ဒိတုန္းက ခ်န္းခ်န္းက ၁၀ေအာင္ျပီး ေက်ာင္းေတြကေတာ္ေတာ္နဲ့ျပန္မဖြင့္လို့ ေက်ာင္းတက္ရမွာ စိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ အလုပ္ကိုပဲ ေဇာက္ခ်လုပ္ေတာ့မယ္လို့ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ျပီး အဲ့ဒိ အလုပ္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပါ... ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ့ အင္မတန္အရည္အခ်င္းရိွျပီး ထက္ျမက္လွတဲ့ လူငယ္လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ လုပ္ခြင့္ရခဲ့လို့ သာ ခ်န္းခ်န္း ယခုအခ်ိန္မွာ လူလူသူသူရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္... အဲ့ဒိအလုပ္ရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ခ်န္းခ်န္းရန္ကုန္နည္းပညာတကၠသိုလ္က B.E ဆိုတဲ့ဘြဲ့ တခုကို လက္၀ယ္ပိုင္ပိုင္ရရိွခဲ့တာပါ.. ေနာင္အနာဂတ္ဘ၀ခရီးကို ဆက္ဖို့ အတြက္ အေတြးအေခၚေကာင္းေတြနဲ့ လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးနည္းနာေတြကို အဲ့ဒိအလုပ္ကေနရရိွခဲ့ပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းပညာသင္ခဲ့တဲ့ဖိုက လက္ခစားတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုၾကိဳးမ်ိဳးမဆို ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ မူမ်ိဳးကိုသံုးေလ့ရိွေပမယ့္.. ဒီဖိုအသစ္က ေဇာက္ခ်လုပ္ကိုင္ျခင္းဆိုတဲ့ စနစ္ကို က်င့္သံုးပါတယ္... ခ်န္းခ်န္း အဓိကဦးစားေပးလုပ္ရတဲ့ ၾကိဳးကေတာ့ MC အပြ ၾကိဳးပါ.... ေဇာက္ခ်လုပ္ကိုင္ျခင္းဆိုတာကို ေဘာဂေဗဒ ဘာသာရပ္ကို သင္ၾကားဖူးးတဲ့သူေတြ သိပါတယ္... လက္မႈပညာရွင္တစ္ေယာက္အတြက္ ေန့စဥ္ဒီတမ်ိဳးတည္း ကိုလုပ္ေနရတာေၾကာင့္ပိုမိုက်င္လည္ ျမန္ဆန္ လာပါတယ္... ခ်န္းခ်န္းလည္းဒီလိုပါပဲ.. ခ်န္းခ်န္းတို့ အလုပ္က ညဘက္လုပ္ရတာပါ... တခါတေလ လူက ငိုက္မ်ည္းသလိုလို ျဖစ္ေနေပမယ့္ လက္ေတြက တခ်က္မမွားပဲ အလုပ္ကို ျပီးစီးေအာင္လုပ္ႏိုင္တာမ်ိဳးၾကံဳဖူးပါတယ္... အိပ္ယာကလန့္ႏိုးသလိုလိုျဖစ္ျပီး သတိျပန္၀င္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိမိအလုပ္က ေတာ္ေတာ္ ခရီးေရာက္ေနတာကို ကိုယ့္ဘာသာအံ့ျသဖြယ္ေတြ့ၾကံဳဖူးပါတယ္....
ဆက္လက္တင္ျပပါမည္.....
ဆရာမင္းသိခၤရဲ့ ပ်ားဆြဲေသာမုတ္ဆိတ္ ဆိုတဲ့ ၀တၳဳထဲမွာလို့ထင္ပါတယ္... အိုးဂိုဏ္းနဲ့ ၾကိဳးဂိုဏ္း ဆိုတာရိွတယ္တဲ့.. အဲ့ဒိလိုေျပာၾကေၾကးဆိုရင္ေတာ့ ခ်န္းခ်န္းက ၾကိဳး ဂိုဏ္းကပါ... ခ်န္းခ်န္းက က ေရႊပန္းတိမ္ကို ဆြဲၾကိဳး.. ဟန္းခ်ိန္း.. ဖုခ်ိန္း ေတြလုုပ္တာကို ပဲေလ့လာဆည္းပူးျပီး professional အျဖစ္အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳခဲ့လို့ပါ..
လက္နဲ့လုပ္လို့ရႏိုင္တဲ့ၾကိဳးမွန္သမွ်ကို ခ်န္းခ်န္းကိုယ္တိုင္ ေရႊတမႈန္မွမေလ်ာ့ဘဲဖန္တီးႏိုင္ျပီလို့ ဆရာသမားက လက္ခံတဲ့ေန့မွာခ်န္းခ်န္းကိုပညာရွင္အျဖစ္သတ္မွတ္ေပးခဲ့ပါတယ္.. အဲ့ဒိ ပညာသင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာရဲ့ ပန္းတိမ္ဖိုမွာ ခ်န္းခ်န္း ၁ ႏွစ္ေက်ာ္လက္ခစားအျဖစ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္... အဲ့ဒိတုန္းက ခ်န္းခ်န္းအသက္ ၁၈ ႏွစ္၀န္းက်င္ရိွပါျပီ... အဲ့ဒိႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ၾကိဳးေပါင္းစံုေအာင္လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္... တခါမွမျမင္ဖူးေပမယ့္ ကတ္တေလာက္ထဲက ပဲ၀ါးတားတားေလးကို ၾကည့္ျပီး လုပ္ခဲ့ရတာမ်ိဳးအထိပါပဲ... ပံုမွန္ကေတာ့ သံၾကိဳး(သေဘၤာသားၾကိဳး)၊ MC ၁ ထပ္၊ MC 2 ထပ္၊ MC 3 ထပ္,ပူးၾကိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ၂ တန္းပူး၊ ၃ တန္းပဴး၊ ၄ တန္းပဴး၊ ထဆင့္ထူးပဴး ၊ေဒါင္ပူး...(ပူးခ်င္သလို ပူး... ခ်န္းခ်န္းတို့ ပိုင္တာေပါ့ ) madona, hammer, ငါးအရိုးၾကိဳး ၊ အုန္းဆံၾကိဳး၊ ဘတ္ၾကိဳး၊ ဖတ္ထုတ္ၾကိဳး ၊ မာစတာၾကိဳး၊ အိုစီၾကိဳး၊ အိုအက္စ္ ၾကိဳး ၊ s ၾကိဳး.....စတာေတြပါ...
ခ်န္းခ်န္းပညာသင္ဘ၀တုန္းက ေငြကိုသုံုးျပီး ရုပ္စံုဟန္းခ်ိန္း ကို ဖန္တီးျပႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ လက္ခစားဘ၀မွာ ရုပ္စံုဟန္းခ်ိန္းကို လုပ္ခြင့္မေပၚခဲ့ပါဘူး.. (ငွက္ေလွာင္အိမ္ ၊ စာအုပ္၊ ေရေႏြးကရား၊ ေပသီး၊ စာအုပ္၊ ဘံုေက်ာင္း၊ ေစာင္း၊ ရြက္ေလွ၊ အိုးစည္ ၊ ျခဴ၊ ... စတဲ့အရုပ္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္.....) ဒါေၾကာင့္ခ်န္းခ်န္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကိဳးသမားလို့ ကင္ပြန္းတပ္လိုက္တာပါ... (ၾကိဳးမိန့္က်တာနဲ့ေတာ့ မမွားပါနဲ့ခင္ဗ်ာ...အူယားလို့ပါ :D)
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
ခ်န္းခ်န္းတို့ ျမန္မာျပည္မွာ ယေန့ထိ မိရိုးဖလာ အခ်ိန္အတြယ္ကိုပဲ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သံုးခဲ့ၾကပါတယ္..
ဒီေန့ေခတ္မွာ ႏိုင္ငံတကာက ဂရမ္ခ်ိန္ကို စံတခုအျဖစ္သံုးလာတာေၾကာင့္တခ်ိဳ့ ေရႊဆိုင္မ်ားတြင္ လိုက္လံသံုးစြဲခဲ့ေသာ္ျငားလည္း ရိုးရာ အခ်ိန္အတြယ္ကို မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏိုင္ေသးပါဘူး...
ေရႊတစ္က်ပ္သားလို့ေျပာလိုက္ရင္... အဲ့ဒိမွာ ၁၆.၆ ဂရမ္ရိွတယ္လို့ ရန္ကုန္မွာ ပ်မ္းမွ်သံုးေလ့ရိွပါတယ္..
ရိုးရာအခ်ိန္အတြယ္ေတြကေတာ့....
၂စိတ္--- ၁ျခမ္း
၂ ျခမ္း -- ၁ေရြး (၁ြး)
၈ေရြး-- ၁ ပဲ (၁ဲ)
၂ ပဲ---- ၁ မူး
၂မူး---၁ မတ္
၂မတ္--- ၅ မူး
ႏွစ္ ၅ မူး --- ၁ က်ပ္ ( ၁၂၈ ေရြး) (၁၆ ပဲ) (၁ိ)
တကယ္လို့ ဂရမ္ခ်ိန္ကို က်ပ္ပဲေရြးဖြဲ့ခ်င္တာဆိုရင္ေတာ့... ဥပမာ..၁၈.၄ ဂရမ္ ဆိုပါစို့... ၁၈.၄ ကို ၁၆.၆ နဲ့စား = ရလာတဲ့ အျပည့္ကိန္းက က်ပ္ပါ... 1.108433734939759036144578313253 ရတာမို့ အျပည့္ကိန္း ၁ က်ပ္..
(1.108433734939759036144578313253 -1) x 16 ပါ... 1.7349397590361445783132530120482 အျပည့္ကိန္းက ပဲပါ... ခုဆို ၁ က်ပ္ ၁ ပဲ.. က်န္တဲ့ ဒသမကိန္း ကို ၈ နဲ့ေျမွာက္ရင္ ေရြး ရပါမယ္ (1.7349397590361445783132530120482-1) x 8 =5.8795180722891566265060240963855 က်န္လို့ ၅ ေရြးပါ... အဲ့ဒိမွာ အေနာက္ ကဒသမကိန္းက ပိြဳင့္ ၇ ထက္ေက်ာ္ရင္ ၁ေရြးလို့ ေရွ့တိုးယူရပါတယ္.. ၃ ထက္ေက်ာ္ရင္ ၁ ျခမ္းပါ... ၃ ေအာက္ဆိုရင္ ထည့္မတြက္ပါ၀ူး...
ရလာတဲ့ အေျဖကေတာ့ ၁ က်ပ္ ၁ ပဲ ၆ ေရြးေပါ့....ေရႊသမားေတြက ဒီလို ေရးေလ့ရိွပါတယ္.. ၁ိ-၁ဲ-၆ြး
ရႈပ္သြားရင္ တေခါက္ေလာက္ျပန္ဖတ္ျပီး လက္ေတြ့ခ်တြက္ၾကည့္ပါ...
ခင္မင္ေလးစားလ်က္